Ճամփորդում ենք Թեժառույքով

Կկրկնվեմ,եթե ասեմ հավես անցավ։Այս օրը դեռ շաաատ կհիշենք, ավելին ասեմ այն դաջվեց մեր հիշողություններում հավիտյան։

Որոշել էի մասնակցել ճամփորդությանը,բայց կար մի բայց.հաջորդ օրը տղայիս տարեդարձն էր և ծննդյան նախօրյակին ճամփորդության գնալը երևի բարդ կթվար,բայց դե ես սեբաստացի եմ և 《ԵՍ կարող եմ》 հասցնել ամեն բան միաժամանակ։Որոշեցի,որ հետո ինչքան էլ դժվար լինի պատրաստվելը միևնուն է մասնակցելու եմ ճամփորդությանը և ճիշտ էլ արեցի։Այսքան էներգիա,այսքան լիցքեր ու ադրենալին վաղուց էր ինչ չէի զգացել։Դե իսկ Թեժառույքի վանական համալիրի գեղեցկության վայելքը աննկարագրելի էր։Այնտեղ ես մի պահ ամփոփվեցի ինքս իմ մեջ և կարծես ներսումս եղած փոթորիկները սկսեցին քիչ քիչ նահանջել։Սա է իրական ուխտագնացությունը,երբ այդքան քայլելուց հետո մի գրամ անգամ հոգնածություն չես զգում։

Երբ թրջված ես,բարձունք հաղթահարած,մի քիչ հոգնած,բայց միևնույն ժամանակ էներգիադ անսպառ է…

Տեսաֆիլմը` Սոնա Կարապետյան